م. دانش
به باور من، پروسه‌ی دادگاه دادیار عباسی، بازخوانی دستِ آورد بشری بود. آن، بدین معنا که: باید تک تک آدم‌ها در هر جامعه‌ای از جوامع بشری، موظف به رعایت حقوق دیگران و مسئول کردار خود باشد. پس برای مصون ماندن جوامع بشری از آسیب‌ها، باید مقرراتی وجود داشته باشد. ناچار برای تنظیم و اعمال مقررات برای نظم بخشیدن و موظف کردن عناصر خاطی برای گردن نهادن به نُرم زندگی اجتماعی، موارد تنبیهی نیز، نیاز هست.
بنابراین، آنچه در مورد دادیار عباسی اعمال شد، نمونه‌ای بود پندآموز برای تنبیه یک عنصر خاطی و متجاوز به زندگی خیل عظیمی از انسان‌ها. البته با رعایت تمامی مقررات موردنظر انسان امروزی.
اعلام نظر دادگاه سوئد در مورد دادیار عباسی سبب واکنش زخم دیدگان و سینه سوختگان بسیاری شد، هر یک به فراخور حال و روح خود. من هم با شنیدن خبر متاثر شدم اما با حال و روان خود. […]
برای خواندن متن کامل این نوشته، کلیک کنید:
برگرفته از: اخبار روز
۳۰ تیر ۱۴۰۱